PAPUŻKA

No i mamy w domu dwie papugi. Tylko jedna z nich zrobiła się nad wyraz gadatliwa ;). Julko powtarza, powtarza, papuguje. Co powiemy to zaraz odbija się echem. Julek powiedz... . Jak nie uda się za pierwszym razem to za trzecim czwartym na pewno. Powtarzanie zawsze i wszędzie. Podoba się bardzo :). Powtarza słowa, zdania z naszych rozmów, nie zawsze skierowane do niego. Wyłapuje słowa z ulubionych bajek. Ulubione książki zna na pamięć - czytanie wygląda teraz tak, że my zaczynamy, a Julek kończy. Bywa i to ostatnio często, że czegoś za ... nie potrafimy zrozumieć. I wtedy wpadka! Oj nie lubię takich sytuacji. Julek resztkami cierpliwości tłumaczy, a my oczy robimy i nie ma co strzelać, bo ta cierpliwość to naprawdę na włosku. Najlepiej jak się uda zmienić temat.

Ta zdolność mówienia jest nieźle wykorzystywana. Np. w sklepie, w którym Julek nic dla siebie nie znalazł (oczywiście nie było samochodów) , ale ja za to zainteresowana byłam bardzo, usłyszałam: ALE ZIMNO, ALE ZIMNO, MAMA ODŹ. A wcześniej głośno powiedziałam, że może jest mu ciepło. Pani sprzedająca usłyszała: NIE MA PANI BRUMA - ton szczęścia nie oddawał i do tego szeroko rozkładane ręce. I choć zamiar miałam inny wyjść szybciej musiałam, bo w końcu Dziecku zimno w sklepie było i pani samochodów nie miała. A na dworze przecież cieplutko i parkingi wokół ;). Ech! I miej tu Matko coś do powiedzenia.

Niżej rozśpiewany poranek. Julek widział orła, który wspiął sie baaaardzo wysoko (to nasza przerobiona po tatowemu piosenka w sam raz idealna, gdy energia rozpiera).

A jak już się Julek wygada, wyśpiewa i wykrzyczy to wraca do swych poważnych zajęć, przy których i tak na długo nie milknie ;).