WYSŁANA PRIORYTETEM

Dziś samodzielnie wysłana priorytetem została koperta z taką oto zawartością:

Do Dziadka :). Z okazji imienin.

Od A do Z dzieło własne.

Od wczoraj na rysunkach pojawiają się ślimaki na trawie. Tak po prostu, nagle. :)

A tyle namawiałam, że zielone na dole, niebieskie na górze ;). Ale wtedy to nawet poprawne trzymanie mazaka bardzo męczące było ;). A tu i trawa, i pociąg, i słońce w okularach :).

SOBOTNI WIECZÓR

Skrawki naszego dobrego sobotniego wieczoru. Wspaniałego, choć szkoda, że tylko we dwoje. Tak, więc specjalnie dla Taty!

 MAMO ZRÓB ZDJECIE ŻEBY TATA WIDZIAŁ MOJE BUDOWLE!

 A na koniec nasza dzisiejsza zdobycz :).

Aha, i jeszcze:

MAMUSIU JUŻ POSPRZĄTAŁEM KLOCKI.

MAMUSIU JA CI POMOGE BO TEN ODKURZACZ TAKI CIĘŻKI.

TOCHAM CIE MAMUSIU!

No i jak tu nie oszaleć ze szczęścia?!

JAK PRZEDŁUŻYĆ DZIECKU WIECZÓR?

Przed kąpielą zrobić jaskinię i wyjąć aparat. Sesja jaskiniowca po zjazdach do jaskini gotowa - i to na specjalne życzenie modela. :)

PODPATRZONE, WYKLEJONE

W przedszkolu zawisł wyklejony przez dzieci ze starszej grupy dinozaur.  Dinozaur mega rozmiarów. Julko zapragnął podobnego. Poszliśmy po materiały i mieliśmy wyklejać. No i wyklejaliśmy - wspólnie pierwsze kawałki bibuły ;). No to miałam zabawę! Teraz rozumiem dlaczego to była praca grupowa. ;) 

A jak Tata zapyta kto zrobił dina, to co powiesz?

NO JULECZEK!

:) 

Aha, moje Dziecko zwraca się do mnie per PANNO MŁODA... :))))

PLASTELINOWY TEATRZYK

Dobry na katar i kaszel. A przy okazji możemy dowiedzieć się jak to bywa w przedszkolu, bo jeż to Dawid, czapla - Wiktor, a niesforny żółw na kołach ;) to Gracjan.

URODZINY

Jak sama Jubilatka wyjaśniała - były to "dopiero czwarte" urodziny Kingi.

Julek bardzo przezywał tort. Praktycznie  na samym wejściu jako pierwszy zajął miejsce za stołem i oznajmił, że czeka NA TORTA. Jeszcze w domu długo myślał o ilości świeczek. Bo przecież jak się kończy 4 lata to powinno być ich pięć. JAK COŚ SKOŃCZONE TO TEGO NIE MA, WIĘC PIĘĆ NIE CZTERY. :)

A później było małe rozczarowanie, bo na torcie spała dziewczynka pod kołderką, a nie było ciężarówki. A poza tym to towrzystwo i zabawa - jak najbardziej! :)

PRABABCIA

Odwiedziła nas Prabacia ze swym magicznym sprzętem. Z powodów zdrowia Prababcia nie była u nas cały rok. Dlatego to była wielka radość! Julko stał przed drzwiami wypatrując Gościa i wołał: BABCIA PRABABCIA IDZIE!!! BABCIO NO CHODŹ JUŻ! NO CHODŹ JUŻ DO NAS! :)

A ciekawy był babcinego szycia jak ja kiedyś. Tylko mnie chyba bardziej ciekawiła stopka z igłą a nie pedał ;).

Z MICHALINĄ I O TROCHĘ O ŻYCIU PRZEDSZKOLAKA

 Zabawa jest zawsze udana i radosna. I możliwość odkrywania nowości, takich jak np. skakanka. No nie pomyślałam wcześniej. Tyle możliwości zabawy! Super!

 I puzzle, i domino, i kubek z ostatnio polubianymi bohaterami.

I oczywiście żal przy wychodzeniu.

A następnego dnia:
Dlaczego ściągałeś Michalinie skarpety?
BO TO TAKA ZABAWA BYŁA.
A w przedszkolu tez tak robisz?
NIEEEEE. W PECZTOLU NIE MOGE SOBIE NA TO POZWOLIĆ.
O! Chyba mnie przytkało ;).

I takie jeszcze coś, przypuszczamy, że z przedszkola.
MYŚLAŁEM, ŻE SIĘ ZE MNIE ŚMIEJECIE.
?????
ŻE JESTEM DŁUPI.

I tu nas przytkało na pewno. Dlatego dziś był wieczór wybitnie wychowawczy. Było tłumaczenie, tłumaczenie, tłumaczenie, że każdy jest inny, że lubimy, potrafimy i robimy różne rzeczy, że bywają gorsze chwile. I, że nawet ten zły świat na swój sposób jest dobry. Bo skoro tak się Dziecko uwrażliwiło na życie, to chyba trzeba dalej to ciągnąć. Sama czasami juz nie wiem. I przeżywam bardzo to Jego wchodzenie w to życie, i pierwszy kryzys przedszkolny przeżyłam równie mocno jak On. I tylko żal, że ponoć pierwszy, ale nie ostatni. :( 

I JAK NITKA

PANIE KONDUKTORZE, KTÓRY WAGON PUSTY? Zapraszam do wagonu I.
AHA, I JAK NITKA.

:) Uczymy sie alfabetu ;). Albo lepiej - bawimy sie nim. A nitka czy igła to co za różnica, bo pzrecież to i to szyje ;).

JESIENNIE

A jakby wiosennie. :)

My znów na place zabaw zaczęliśmy, a tu mówią, że idzie koniec tej pieknej jesieni.

A nam tak dobrze :). Tym bardziej, że spacery w pełnym słońcu należą do nas - czyli do mamy i Julka :). Oj dobrze nam!